Brown ลุ้นรักละมุน อบอุ่นหัวใจยัยร้ายกาจ

 

 

ทักทายสักนิด

 

        สวัสดีไรท์เตอร์และนักอ่านทุกท่านจ๊ะ

 

        มาต้อนรับหน้าหนาวด้วยนิยายเรื่องใหม่ในเซ็ท Color ที่มีแรงบันดาลใจจากสีน้ำตาล (Brown) ที่ทั้งมีเสน่ห์และแสนอบอุ่นที่จะพัดพาความเหน็บหนาวไปจากทุกคน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เขียนลำบากมากเพราะต้องมีการเรียงลำดับที่จะเปิดเผยความลับของนางเอกทีละนิด เป็นเรื่องท้าทายสุดๆเพราะปกติเอ็นเจเขียนแบบตามใจตัวเองมาก 55555+ (คือ... เขียนแบบไม่มีแบบแผน) แถมยังเริ่มเรื่องด้วยฉากที่ค่อนข้างดราม่านิดหน่อย หดหู่นิดๆ 

 

        คราวนี้เอ็นเจพระเอกหน้าใหม่แต่เป็นตัวละครหน้าเก่ามาแนะนำให้รู้จักกันมากขึ้น วอดก้าชายหนุ่มแสนเจ้าเล่ห์และหล่อเข้มในเรื่อง Red ที่เขามีบทบาทพอควร แต่คราวนี้วอดก้ามาจัดเต็มอย่างแน่นอน แถมวอดก้าไม่ได้มาฉายเดี่ยวแต่อย่างใด เขาได้พานางเอกที่เรียกว่าสมกันราวกับกิ่งทองใบหยก (5555+ สำนวนโบราณมาก บ่งบอกถึงอายุ ^w^) จาง เฮเซล หญิงสาวแสนอันตรายในแบบที่คาดไม่ถึง และยังแอบด้านชา (แต่ไม่ได้เย็นชา) อีกด้วย รับรองว่าไม่เคยมีนางเอกในแนวนี้อย่างแน่นอน

 

        ใครที่เป็นแฟนของวอดก้ารับรองไม่ผิดหวังแน่นอน ฝากสาวจาง เฮเซล และหนุ่มคนอื่นๆไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะจ้า ^3^ 

 

 

 

 

 

 

 

แนะนำตัวละครหลัก

 

 

 

 

 

 

 

วอดก้า

 

 

 

 

 

 

 

 

เฮเซล

 

 

 

 

 

 

 

 

เรื่องย่อ

 

 

 

        อำนาจ เงินทอง ความมั่งคั่ง และการมีหน้าตาทางสังคม ไม่มีใครปฏิเสธสิ่งเหล่านี้ได้เลย

 

         แต่ฉัน “จาง เฮเซล” กลับเหนื่อยหน่ายกับเรื่องพวกนี้เต็มทน จนทำให้ตัวเองกลายเป็นเหมือนพวกต่อต้านโลกและไร้หัวใจ สร้างเรื่องวุ่นวายมากมาย บางเรื่องร้ายแรงถึงกับเกือบจะก่อให้เกิดโศกนาฏกรรมไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง จนพ่อไม่สามารถควบคุมตัวอันตรายอย่างฉันได้อีกต่อไป ท่านส่งฉันให้กลับมาเพื่อเจอคุณแม่ที่แท้จริงที่ทิ้งฉันไปอย่างไร้เยื่อใย ฉันเหนื่อยหน่าย ท้อแท้ ผิดหวัง และโกรธเกรี้ยว พยายามหนีให้ไกลแต่ไม่รู้ทำไมทุกครั้งที่ฉันหนีหายไปฉันมักถูกตามตัวจนเจอโดยผู้ชายที่ชื่อ “วอดก้า” เสมอ อาจเป็นเพราะเขาเป็นไทยเพียงคนเดียวที่รู้จักฉันก็เป็นไปได้

 

        ทุกเหตุการณ์ในชีวิตล้วนเจ็บปวดและน่าเบื่อหน่าย ฉันคิดอย่างนั้นเสมอมา แต่มันไม่จริงเลยในเมื่อหัวใจของฉันได้รู้จักกับคำว่า มิตรภาพ ความอบอุ่น และความรัก ฉันรู้สึกว่าการกลับมาในครั้งนี้ได้หลอมละลายน้ำแข็งที่เกาะกุมหัวใจจนมันแตกกระจายออกมาทันทีที่ฉันเหยียบย่างบนพื้นแผ่นดินประเทศไทย

 

       ไม่สิ! ความจริงแล้วมันเริ่มต้นขึ้นในตอนที่ฉันเอื้อมมือไปแตะหิมะในคืนนั้น